Flying Doctors
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
20 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Johannesburg
"It giet oan!!!" dachten we, toen we maandagavond het vliegtuig instapten. En warempel: we hadden 't nog niet bedácht, of 't ging al oan tijdens de eerste vlucht. "If you are a doctor, please identify yourself".... Zucht!!! Daar kwam 'ie weer: dat schoorvoetende handje dat de lucht in moest, opstaan van de plek, lood in de schoenen, op weg naar de hysterie. Want een hysterische boel, dat was 't! Er bleken maar liefst 40 Turkse familieleden bij elkaar in het vliegtuig te verblijven, op weg naar Istanbul voor een begrafenis. Eén van die kornuiten zou onwel zijn geworden en lag wat dramatisch in het gangpad (situatieschets: man, 62jr, pijn in maaggebied, misselijk, bij bewustzijn, grauw, klam, en - zo bleek - een goeie bloeddruk en hartslag. Daaromheen: paniekerige familie van diverse pluimage, wiel niet uitgevonden, kriskras door het gangpad staand. Kortom: chaos!). Een Turkse maestro die pretendeerde arts te zijn en er al bij was, liet ons ons gang gaan, toen hij hoorde dat we huisarts waren (?!?!)... Wat hij wél nog even gauw deed, was een pilletje tegen hartklachten onder de tong van 'onze' patiënt proppen (?!?!), nog vóórdat we eigenlijk goed en wel doorhadden wat er exact aan de hand was, laat staan onderzoek hadden verricht. Enfin... Aangezien het warm, druk en vol was , dachten we aan een 'normale' flauwvalreactie en besloten we meneer wat te laten drinken en op een rijtje vliegtuigstoelen te laten liggen met de pootjes in de lucht. Eind goed, al goed. Dachten we.... Na een klein kwartiertje rukten de zuurstofflessen echter weer op en ontstond er wederom commotie. Of we nog even wilden komen. Patiënt was inmiddels gaan zitten, had een zuurstofkapje op en bleef last van maag houden, nu doortrekkend naar de rug. Nog voordat Miranda goed en wel naast meneer had kunnen plaatsnemen, begon hij on-tie-ge-lijk over te geven. Man man man, bende!!!! Terwijl Miranda de bloeddruk nam - laag! - kon ik verhaal halen bij familie en vroeg ik aan een van de stewardessen hoe lang het nog duurde voor we aan de grond waren. Nog drie kwartier. Of het eerder moest? Sja.... Dé gevreesde vraag!! Met mijn reanimatie-case van onlangs nog in m'n hoofd en na spoed beraad met Miran, heb ik toen gezegd dat we inderdaad maar zo snel mogelijk moesten landen. En oja, ambulance zou ook wel handig zijn :| ..... Nog geen halve minuut later stond de beste lady weer naast me met het verzoek te gaan zitten: "prepare for landing within 5 minutes!" Huh?!?!? Hadden wij dat nou op ons geweten? Anywayz... Op hartfilmpje bleek weinig aan de hand, maar meneer is uiteindelijk toch wel naar het ziekenhuis vervoerd voor nader onderzoek....
Pfieuw, nachtdienstje!! Tijd voor 18u genieten van het bruisende Istanbul ;)!
Gelukkig was Miranda zo slim geweest om te regelen dat we bij Norbert (kennis... vriend... ex... expat-in-Istanbul-sinds-twee-weken.... name it) konden tukken en opfrissen. Geeeeen overbodige luxe, aangezien we tijdens de vlucht maar liefst 0 minuten hadden geslapen en het inmiddels, na wat keten in de taxi, 6u in de ochtend was...
Fris en fruitig - neeeee, da's overdreven: 'matig fruitig' is beter - kwamen we rond het middaguur weer ten tonele en kon het 'kijken-kijken-niet-kopen' en de wanstaltig lange wandeling langs prachtige moskeeën, bazaars, vismarktjes en de Bosporus beginnen. Ge-nie-ten :)!
In de avond nam Norbert ons nog even mee naar een Turks restaurantje en topten we ons dagje af met een pepertje duur glas rode wijn in z'n favo Jazz-resto. En gup*, daar gingen we weer richting vliegveld. Op naar JO'BURG :)))!!!!! 9 uurtjes pure rust en ongestoord pitten. Dachten we.....
Nog geen úúr zaten we, toen er door de intercom schalde - nee! geen grap - "if you are a doctor....." Aaaaaah! Kappen nou!!!! Gelukkig bleek het dit keer om een vrij jonge man te gaan, die deze malaise-klachten vaker had in een vliegtuig. Hij begon langzaamaan alweer wat bij te trekken. We spoedden ons terug naar onze plaatsen - Miranda in het midden van het midden, ik in de zij-linie naast een toffe Zuid-Afrikaan uit Hermanus - en aldaar hebben we de rest van de tijd met onze vingers in de oren heel hard 'lalalalalalalala' gezongen, tot groot ongenoegen van de rest van het vliegtuig..... ;)
Genoeg medical issues voor nu! We hebben het doorstaan, de 'taaie sessie' (Cas z'n woorden)!!! Feit is: we zijn in AFRIKAAAAA :D!!! Whoopwhoop! Ik zeg: IT. GIET. OAAAAAAAN!!!!!!
Lfs
* Turks voor 'hup'
Pfieuw, nachtdienstje!! Tijd voor 18u genieten van het bruisende Istanbul ;)!
Gelukkig was Miranda zo slim geweest om te regelen dat we bij Norbert (kennis... vriend... ex... expat-in-Istanbul-sinds-twee-weken.... name it) konden tukken en opfrissen. Geeeeen overbodige luxe, aangezien we tijdens de vlucht maar liefst 0 minuten hadden geslapen en het inmiddels, na wat keten in de taxi, 6u in de ochtend was...
Fris en fruitig - neeeee, da's overdreven: 'matig fruitig' is beter - kwamen we rond het middaguur weer ten tonele en kon het 'kijken-kijken-niet-kopen' en de wanstaltig lange wandeling langs prachtige moskeeën, bazaars, vismarktjes en de Bosporus beginnen. Ge-nie-ten :)!
In de avond nam Norbert ons nog even mee naar een Turks restaurantje en topten we ons dagje af met een pepertje duur glas rode wijn in z'n favo Jazz-resto. En gup*, daar gingen we weer richting vliegveld. Op naar JO'BURG :)))!!!!! 9 uurtjes pure rust en ongestoord pitten. Dachten we.....
Nog geen úúr zaten we, toen er door de intercom schalde - nee! geen grap - "if you are a doctor....." Aaaaaah! Kappen nou!!!! Gelukkig bleek het dit keer om een vrij jonge man te gaan, die deze malaise-klachten vaker had in een vliegtuig. Hij begon langzaamaan alweer wat bij te trekken. We spoedden ons terug naar onze plaatsen - Miranda in het midden van het midden, ik in de zij-linie naast een toffe Zuid-Afrikaan uit Hermanus - en aldaar hebben we de rest van de tijd met onze vingers in de oren heel hard 'lalalalalalalala' gezongen, tot groot ongenoegen van de rest van het vliegtuig..... ;)
Genoeg medical issues voor nu! We hebben het doorstaan, de 'taaie sessie' (Cas z'n woorden)!!! Feit is: we zijn in AFRIKAAAAA :D!!! Whoopwhoop! Ik zeg: IT. GIET. OAAAAAAAN!!!!!!
Lfs
* Turks voor 'hup'
-
20 Februari 2013 - 13:10
Larissa :
GEWELDIG!!! Haha! Dat belooft wat... -
20 Februari 2013 - 13:28
Hermien:
Zoooo, dat wordt nog een aantekening erbij... FLYING DOCTOR... ;) !!
Jullie hebbent ook niet voor niks jaren zo hard gewerkt voor de titel HUISARTS.
Dus worden jullie gelijk maar in het diepe (.. uuuhm ..de lucht..) gegooid om de juiste praktijken uit te voeren.
Maar goed gelukt... petje af dames!!!!
Knuf -
20 Februari 2013 - 14:28
Lianne:
Haha, wat een mooi verhaal! Veel plezier daar, ook van Rick! -
20 Februari 2013 - 14:43
Marloes:
Ja té gek verhaal weer. Hilarisch! Geniet ervan! -
20 Februari 2013 - 15:29
Annemarie:
Je moet een boek gaan schrijven ir! Hilarisch!! Ga nu lekker genieten en oh ja, ook nog even dokter spelen tussendoor... -
20 Februari 2013 - 15:29
Riekie:
Lieve dokters, ik schiet voortdurend in de lach....zie het voor me - wat een schouwspel! Dank voor de heerlijke voorstelling! -
20 Februari 2013 - 16:32
Ra:
OMG! Wat een pech zeg! Wel fijn dat jullie het samen konden overleggen! Laat dit de eersten van velen zijn die van jullie medische kennis kunnen profiteren. Good luck en geniet! X -
20 Februari 2013 - 16:41
Wilco:
Kje kje. Lalalalala? Really? Ik had op z'n minst een o wimbo weh, oh wimbo weh verwacht! ;)
Maar de travelmessage2.0 begint goed! Ga zo door :) toi toi toi (joh knul ;))
X! -
20 Februari 2013 - 16:52
Sanne:
Ik zeg op naar t volgende avontuur! :-) x -
20 Februari 2013 - 17:08
Renate:
Haha; waar jullie ook naar toe gaan spanning & sensatie zo te lezen!! Lijkt wel een script van een film ofzo.. Geniet en veel succes bij de dokter taferelen!! xx -
20 Februari 2013 - 17:37
Joel:
Hoe krijgen jullie het voor elkaar?!?! Nou in ieder geval goed gehandeld zo, dus nieuwe avonturen zullen jullie ook aan kunnen ;). Suc6 daar en een hele leuke tijd met genoeg ontspanning!
grJoel -
20 Februari 2013 - 19:33
Corry:
Maar goed dat er leuke jonge dokters zijn.Wat een gaaf verhaal voor ons!
Wens jullie nu veel plezier.En vooral hard en vaak lalalalala zingen!
XXX -
20 Februari 2013 - 20:14
Jasmijn:
Joehoe! Wat een schitterend verhaal! De reis begint al goed zo... well done, ladies.
Kom je gauw met Docs in Africa Part Two? X! -
20 Februari 2013 - 21:41
Anne-Els:
Ladies, wat een actie!
Fijn dat jullie ook nog even van Istanbul hebben kunnen genieten...
Veel plezier en succes daar toegewenst! -
20 Februari 2013 - 22:52
Rafzana:
Hahaha, heb erg genoten van je berichtje!!! Nauwelijks in het vliegtuig en de avonturen beginnen al ;-). Heel veel succes en plezier!! Liefs! -
21 Februari 2013 - 07:49
Corry Van Bon:
Hallo Iris, dat was wel een hoop spanning, ik zie het voor me. Ik kijk uit naar het volgende bericht. Succes met alles, gr.uit Bemmel -
21 Februari 2013 - 20:31
Barry:
Haha wat een verhaal! Waarom verbaast t me niets dat t jou overkomt. :-) Dit wordt vast een trip met verhalen voor de kleinkinderen ;-)
Groeten uit de kou... -
22 Februari 2013 - 08:14
Lenny:
Wauw! Wat een beleveralij al in de eerste uren van de trip, man man man. Maar goed dat je dir niet voor het eerst zag. Het voorspelt iig veel avontuur en voor de kijk en lees buis kindertjes thuis heel veel vermaak. Liefs -
22 Februari 2013 - 22:45
Teus:
Hoe krijgen jullie het voor elkaar om direct al bij de eerste vluchten in actie te moeten komen! Als dat zo doorgaat staan jullie nog veel leermomenten te wachten. Gelukkig heb je je in Ederveen en omgeving al aardig bekwaamd in spoedeisende geneeskunde. Benieuwd naar jullie volgende ervaringen! -
12 Maart 2013 - 09:52
Frank:
Whahaha hilarisch verhaal al meteen! Vooral het schoorvoetende handje :D en de chaos van de Turkse family. Ik denk (lees: weet zeker) dat dit weer een geweldige reis wordt waar je gewoon een boek over moet gaan schrijven :D. Geweldig!!! xx Frank.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
